Annelies Wijts-Verbocht brengt mensen samen in de ecologische zorgtuin achter haar huis in Thull. Samen tuinieren en eten is vaste prik, maar ook mensen die behoefte hebben aan sociaal contact zijn welkom. “Ik ben een verbinder.”
Als kind al had Annelies compassie met kinderen die het thuis niet zo breed hadden. Als er iets van de missie was, meldde ze zich meteen aan. Toen ze in 2008 een reis door Afrika maakte, maakte ze kennis met de UBUNTU-filosofie. Het uitgangspunt ‘Ik ben omdat wij zijn’ richt zich niet op het individu, maar op de zich ontwikkelende gemeenschap. Volgens Annelies is de filosofie toepasbaar op alle facetten van het leven. Het is dus niet vreemd dat Annelies zich graag voor haar omgeving inzet.
Mensen verbinden
Vorig jaar meldde Annelies zich aan voor de nieuwe werkgroep ‘Eenzaamheid’ van de gemeente Beekdaelen. “Ik heb me opgegeven omdat ik van mening ben dat ik daar iets in kan betekenen”, vertelt ze. “Persoonlijk vanuit het werk dat ik doe, maar ook met de zorgtuin. Ik kan geen wonderen verrichten, mensen zullen ook zelf stappen moeten zetten. Maar ik heb de afgelopen jaren wel gezien dat mensen die eenzaam waren, in de tuin een plek hebben gevonden met andere mensen. Ik ben een verbinder.”
Mensen die zich inzetten voor de werkgroep zijn inmiddels weer onderverdeeld in subgroepen. Zij werken aparte thema’s uit. De subgroep waarin Annelies zich voor inzet, bekijkt hoe ze mensen bij elkaar kunnen brengen. Dat is iets dat ze eerder al succesvol heeft gedaan. “Toen een aantal jaren geleden vluchtelingen naar Beekdaelen kwamen, werd er gek gekeken. Donkere mensen in het straatbeeld waren toen ongewoon. Ik heb toen verbindingen gemaakt met buurtbewoners, cliënten en mensen van het asielzoekerscentrum.”
Annelies heeft zelf ook de andere kant van de medaille meegemaakt. “Door verschillende gebeurtenissen in het leven zijn wij ook wel eens teruggefloten. Wij wonen in een buurtschap en we hebben toen gemerkt hoe belangrijk het is om je geborgen te voelen. Het is dan heel fijn als mensen eens bellen of vragen of ze je ergens mee kunnen helpen.” Datzelfde wil Annelies nu graag voor anderen doen, met de tuin als hulpmiddel.
Eenzaamheid tijdens pandemie
Inmiddels is er weer wat bedrijvigheid in de tuin. Leden van de vereniging komen weer en Annelies verzorgt er voor haar werk als paramedisch natuurgeneeskundig therapeut dagbesteding. Tijdens de lockdowns was dat uiteraard minder en moest zij het anders doen. Vaste cliënten die normaal voor dagbesteding hun weg naar de zorgtuin vonden, konden ineens niet meer komen. “Dat vond ik verschrikkelijk”, vertelt ze. “Een cliënt stond toch aan de deur en ik moest hem vertellen dat hij niet mocht komen. Je gaat echt van die mensen houden, dus dat deed pijn. Toen ik zag wat het met hem deed, ben ik met hem gaan wandelen. Hij aan de ene kant van de straat en ik aan de andere.”
Annelies begrijpt dat de pandemie voor sombere en eenzame gevoelens kan zorgen. “Dat heb ik zelf ook wel eens in donkere dagen. Het is moeilijk als je niet kunt doen wat je normaal altijd doet.” In de zorgtuin wordt inmiddels weer gewerkt, natuurlijk worden wel de maatregelen in acht genomen. Iedereen die behoefte heeft aan aanspraak mag langskomen. Annelies’ partner Mathieu, die zich eveneens inzet voor de tuin, legt uit: “Als je eenzaam bent ga je je isoleren, hier komen mensen tot bloei. Mensen die eenzaam zijn worden hier gelukkig. Je bent samen en in de buitenlucht, dat werkt heilzaam. En wij gaan echt niet vragen waarom je komt; iedereen mag komen.”
Met de handen in de aarde
De zorgtuin in Thull is uniek omdat het een combinatie is van een vereniging en een vorm van dagbesteding. Annelies vindt het belangrijk dat er niet in hokjes gedacht wordt. Ook zijn er geen verwachtingen of verplichtingen. “Eigenlijk is het te eenvoudig om over te praten. Ik zaai iets, dat groeit en dat kan ik verwerken tot iets. Dat werkt in het leven ook zo.”
Annelies wil dat zowel cliënten als bezoekers van de tuin een mooie dag hebben. “Daar geniet ik van. Het is voor mij een stukje zingeving. Momenteel komt dat nog sterker naar voren door Corona. Mensen worden ziek, ze zijn bang om ziek te worden of hebben afscheid moeten nemen van een dierbare. Ook zijn er mensen die hun baan hebben verloren, dat kunnen allemaal oorzaken van eenzaamheid zijn.”
Het is de droom van Annelies om een straks een tuin vol mensen te hebben die samen met de handen in de aarde werken. Voor een ieder die twijfelt om eens een kijkje te komen nemen, zegt Annelies: “Je mag best de kat uit de boom kijken, er is geen enkele verplichting. Koffie en thee is er altijd. Mensen mogen mij altijd bellen. Ook als ze denken dat dit iets is voor iemand uit hun omgeving.”
Zelf een kijkje nemen?
Adres: Thull 33, 6365 AC Schinnen (dinsdag, donderdag en zaterdag tussen 10.00-14.00 uur is er altijd iemand aanwezig)
Kijk op: www.thanda-ecologischcentrum.nl/
Facebook: www.facebook.com/Thandaecologischcentrum
E-mail: info@thandabeekdaelen.nl